Rust
Alleen op de Veluwe kom ik tot rust
dennengeur, warm zand en heidevelden
maken me van vrede scherp bewust
Alleen op de Veluwe kom ik tot rust
als mijn voet de naakte aarde kust
en de stilte zich doet gelden
Alleen op de Veluwe kom ik tot rust
dennengeur, warm zand en heidevelden
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Wandelen
Een oude nood tot vreugd verheven
stevig stappen door bos en veen
mezelf delend met iedereen
’t is wandelen dat mij doet leven
Een Kennedy is thans mijn streven
zoals Someren is er geen
door mijn eigen grenzen heen
met anderen de nacht beleven
Wonderlijk dat ik zo open ben
bij mensen wier namen ik niet ken
maar met wie ik ben verweven
Het welkom doet oude wonden helen
de gift die ik al lopend kreeg:
die warmte steeds weer uit te delen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Lopen
Knieën stram gebogen
voeten schreeuwend glas
de slaap die er niet was
kijkt diep uit grijze ogen
Honderdduizend meter
we lopen het samen
Zij die zich bekwamen
met de kilometervreter
Nacht van mensgeluid doorkneed
verkeer langs weg en hemelbaan
zolen die op het asfalt slaan
stemmen zwijgen mistbezweet
Speels ontwakend duister
slaap en leed voorbij
dag en kleur bespringen mij
de overwinning huist er
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Blessure
Revolutie! Opstand! Geweld!
mijn lijf heeft eind’lijk stop gezegd
mijn grote liefde lamgelegd
een stugge voet heeft mij geveld
Oorlog! Intrige! Verraad!
gedaan is het met zelfkastijding
verloren de bevrijding
die met wand’len samengaat
Hartzeer. Onrust. Zielepijn
nu ik gedwongen rust
ben ik me zeer bewust
hoe graag ik steeds bij jou wil zijn
Familie. Broeder. Wandelvriend
ik benijd je elke meter
al weet ik, zo is ’t beter
mijn ongeduld is nietsontziend.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Lente
Zie, de lente groeit
het aanstonds zwellend blad
kort onkruid in het pad
dat op de harde tegel bloeit
Hoor, het voorjaar zingt
haar jubellied vanaf het dak
terwijl de eeuwiggroene tak
ruisend op de adem swingt
Van de warme wind die prijst
de zachte wolken deinend
over de stad, zon omheinend
Hemel die ter aarde stijgt.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Dichten
Dichten is het woord beminnen
in vloeiende, afgemeten zinnen
sereen of scherp, maar altijd goed
Dichten is het woord beminnen
dat opwelt diep vanbinnen
in strijd en lijden rijpen moet
woordkoorts zit ons in het bloed
Dichten is het woord beminnen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Winter
Teer bevroren ven
Rijp omhelst de pijpenstro
De winter huivert
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Home
Home is where the hike is
for on the trail I've laid my heart
As from the very start
I felt a deep, unyielding bliss
Home is when us hikers meet
a fellowship of joy and strain
for each a friend to gain
chosen kin along this feat
Home is how I'll ever see
the angels with their gift
Who with their kindness lift
a lifetime's burden free
Home is where the hike is
for on the trail I gained a heart
the earth of which I'm part
rejoices in our gentle kiss
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX